اول از همه بگم واسه اینکه قبول نشدم هنوزم کمی ناراحتم
اما روحم خیلی سرکش شده.با ادمایی آشنا شدم که همش شک میکنم !
خیلی خوب شد که من اونارو دیدم
دیدن اونا برام بیش تر از رفتن به یه رشته تاپ تو یه دانشگاه تیپ دو یا سه میرزه
بعلاوه اینکه حالا احتمال قبولیم تو یه دانشگاه تیپ یک بالا رفته
و اون آدما که گفتم !!! واقعا بی نظیرررن !!! بمب انرژی هستن !! کارای سخت که یکیش ادمو از پا درمیاره رو دارن با هم انجام میدن !!!! و همچنان کلی انرژی دارن که صحبت کننو امیدشونو بدن به بقیه
جلل الخالق !! میخوام مثه اونا باشم !
راستی هروقت تو خیابون راه میرم این دانشجوهارو میبینم !! قشنگ مشخصه ترم یکن . پاک غمگین میشم .(شهر ما یه شهر دانشگاهیه از اول مهر درحال ترکیدن از دانشجویه )
دلم میخواد خیلی بیش تر بنویسم ولی خب مجالش نیست . انشالله روزی که بیامو وبلاگو بترم !!!
(من ازون نویسنده هایی بودم که تا پست هام صدتا نظر نمیخورد پست جدید نمیزاشتم به حال الان نگاه نکنید )
با امید خوشبختی همتون
درباره این سایت